Porozumienie Bez Przemocy

  • Kobieta ma na dłoniach założone kukiełki, żyrafę i szakala

    Na zdjęciu Agnieszka Pietlicka na warsztatach w Księgarni z Bajki w Poznaniu. Zdjęcie z prywatnych źródeł Agnieszki Pietlickiej

     

    NVC jest skrótem od słów Nonviolent Communication, co w tłumaczeniu oznacza Porozumienie bez Przemocy (PbP). W Polsce funkcjonują także określenia komunikacja empatyczna, konstruktywna, współczująca a także „język serca” lub „język żyrafy”.

    PbP to nie tyle skuteczna metoda komunikacji, ile przede wszystkim sposób odbierania i postrzegania siebie, innych i świata w ogóle, oparty na wzajemnym poszanowaniu, empatii, uwzględnianiu własnych potrzeb oraz potrzeb innych osób. Twórcą i propagatorem tej filozofii jest Marshall B. Rosenberg (1934-2015).

    Zdaniem Rosenberga ludzie z natury są skłonni do porozumiewania się „bez przemocy”. Czasem jednak bywamy tak poddani presji czasu i kulturze, rywalizacji i dominacji, że zapominamy o naszej ludzkiej współczującej i ukierowanej na współpracę naturze. Dzieci doskonale znają „język serca” i potrafią się nim posługiwać. Kiedy jesteśmy z nimi, rozmawiamy z nimi biorąc pod uwagę ich uczucia i potrzeby, a nie mówimy do nich o tym, co mają zrobić i czego im nie wolno, one nabierają zaufania do nas i do siebie samych. Otwierają szeroko oczy, jakby budziły się z zagubienia i niepewności, kiedy nasze pytania pomagają im nazwać uczucia i potrzeby.
    Te ostatnie dziecięcym językiem wyrażane są jako „to czego chcą” – zabawy, spokoju, ciszy, biegania, bycia z mamą teraz… itp. PbP uczy, jak w sytuacjach dnia codziennego, także w chwilach stresu, poprzez skierowanie uwagi na obserwacje, koncentrację na uczuciach, odnalezienie potrzeb i wyrażanie próśb – możemy przyczynić się do poprawienia atmosfery, zgłębienia kontaktu i tym samym … ułatwienia sobie i innym życia.

    Personel przedszkola bierze udział w warsztatach prowadzonych przez certyfikowanych trenerów Porozumienia bez Przemocy, Agnieszkę Pietlicką i Zofię Aleksandrę Schacht-Petersen (Żuczkowską) i dba o budowanie u dzieci świadomości uczuć i potrzeb.

    Osobom zainteresowanym polecamy literaturę np.:
    „Porozumienie bez przemocy. O języku serca” Marshall Rosenberg
    „Szanujący rodzice, Szanujące dzieci” Sura Hart, Victoria Hodson
    „Dialog zamiast kar” Zofia Aleksandra Żuczkowska
    „Dogadać się z dzieckiem” Joanna Berendt, Magdalena Sendor
    „Wychowanie bez nagród i kar” Alfie Kohn
    „Tańcowała żyrafa z szakalem. Cztery kroki empatycznej komunikacji” Serena Rust
    „Wychowanie w duchu empatii. Rodzicielstwo według Porozumienia bez Przemocy” Marshall B. Rosenberg

     

  •